شهرآهن

گشت

Iran Visa On Arrival

گشت شامل ارائه خدمات بازدید از مجموعه‌ی جاذبه‌های گردشگری مقصد و کسب اطلاع در مورد آن‌ها است. این جاذبه‌ها می‌توانند فرهنگی-تاریخی، قومی، طبیعی یا حتی رویدادی خاص باشند. این خدمات با تامین سرویس حمل و نقل در مقصد، به‌کارگماری راهنمای حرفه‌ای برای تور و اجرای برنامه بازدیدهای تور از طرف آژانس مسافرتی عرضه‌کننده آن در محل است.
منظور از جاذبه‌ها به عنوان عنصر مستقل از بسته سفر، آن چیزی است که گردشگران بابت بازدید از آن، باید بلیط تهیه کنند. برای مشخص‌تر شدن تفاوت میان جاذبه‌ها و گشت از نظر آژانس‌های تورگردان می‌توان به یک مثال اشاره کرد: یک تور محلی در اصفهان می‌تواند شامل حمل و نقل با اتوبوس، بازدید از خیابان چهارباغ، قدم زدن در کنار زاینده‌رود و تماشای پل‌های تاریخی و گشت و گذار در میدان نقش جهان باشد؛ درحالی‌که وقتی از یک جاذبه به مفهوم خاص آن صحبت می‌کنیم، خرید بلیط و بازدید از کاخ عالی قاپو در همین میدان را مدنظر داریم. iran private tour

گاهی هم افراد از وسیله نقلیه یا خرید بلیط استفاده می‌کنند تا از خود مسیر، وسیله و پذیرایی انجام شده طی آن به عنوان جاذبه بهره ببرند، یعنی مقصود اصلی مسافر، الزاما حمل و نقل نیست. سفرهای کروز نمونه‌ای از چنین موضوعی هستند. Shiraz Free Walking Tour
خرید

Isfahan Free Walking Tour

اگر گروه افراد گردشگر، تنها از خدماتی مانند حمل و نقل هوایی، ترانسفر فرودگاهی و هتل استفاده کنند، بی‌آنکه ارتباط خاصی میان آن‌ها و میان ایشان و نمایندگان تورگردان شکل بگیرد، چنین توری، تور مستقل (Independent Tour) محسوب می شود. Shiraz Tour
 Iran Travel Packages

گردشگری یا توریسم (به انگلیسی: tourism) به‌طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری می‌کند گردشگر یا توریست (tourist) گفته می‌شود. واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقه‌مند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به‌طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است.لغت توریسم (Tourism) از کلمه تور (‏Tour) به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین Tourns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیا، فرانسه و در نهایت به انگلیس راه یافته است. در گذشته به گردشگران سیاح نیز گفته می‌شد که در اصل واژه‌ای عربی برگرفته از فعل سیاحت بوده‌است.

اگر اهل سفر و علاقه‌مند به گردشگری باشید، حتما تاکنون اصطلاح‌هایی مانند تور مسافرتی، بسته سفر، تور لیدر، انواع تور، آژانس مسافرتی و عبارت‌ها و اصطلاح‌های مشابه دیگری را بارها و بارها شنیده‌اید. هر یک از این اصطلاح‌ها می‌تواند به صورت تخصصی تعریفی داشته باشد که ممکن است با آن‌ها آشنا نباشیم. در ادامه با تعریف تور و انواع تورهای مسافرتی آشنا خواهیم شد. Isfahan Tour

مقاله‌های مرتبط:
راهنمای تهیه ارز مسافرتی

Tehran Tour

Iran Travel Agency
تعامل فرهنگی-اجتماعی حاصل از توسعه سفر، مناطق مختلف جهان را تحت تاثیر قرار داده و جهانگردی به‌عنوان ابزاری برای توسعه صلح جهانی و گفتگوی بین تمدن‌ها به رسمیت شناخته شده است.

صنعت گردشگری هم مشابه کسب و کارهای دیگر، زیربخش‌های متعددی دارد که یکی از زیربخش‌هایی که از جمله سریع‌ترین حوزه‌های در حال گسترش آن به حساب می‌آید، فعالیت‌های مرتبط با تورگردانی (Tour Operating) است.  Qeshm Tour
 

تور چیست؟

Iran Visa Fees

تور در لغت به معنای «گشت و سیاحت» است. در اصطلاح صنعت گردشگری، تور به‌عنوان مجموعه‌ای از عناصر سفر شامل اقامت، حمل و نقل، تغذیه، گشت و... تعریف می‌شود که از طرف بنگاه برنامه‌ریز سفر یا تورگردان، برای فرد یا افرادی گروه گردشگران در قالب یک بسته سفر ارائه می‌شود. در چارچوب این مجموعه، فعالیت‌های روزانه گروه، مسیر و برنامه سفر، طراحی و تنظیم می‌شود. بسته سفر به طور متعارف آن، شامل موارد زیر است:
حمل و نقل در پکیج‌های تور مسافرتی می تواند شامل انواع مختلفی از حمل و نقل هوایی، ریلی، دریایی یا جاده‌ای باشد. بسته به تقاضای مسافران، امکانات محلی و شرایط بسته سفر، گونه‌های مختلفی از اسباب‌های حمل و نقل در بسته پیشنهادی سفر جای می‌گیرند.
 Iran Visa Application Form
گاهی بسته حمل و نقل شامل ترکیبی از انواع وسایل حمل و نقل است. مثلا در تورهای کروز که از مبدا آمریکا برای اروپا تدارک دیده می‌شود، مسافر از آمریکا تا بندری اروپایی، مثلا آمستردام، را با هواپیما سفر می‌کند و در حوزه دریای بالتیک با کشتی سفر خود را ادامه می‌دهد.

تور چیست؟

Iran Visa Fees

تور در لغت به معنای «گشت و سیاحت» است. در اصطلاح صنعت گردشگری، تور به‌عنوان مجموعه‌ای از عناصر سفر شامل اقامت، حمل و نقل، تغذیه، گشت و... تعریف می‌شود که از طرف بنگاه برنامه‌ریز سفر یا تورگردان، برای فرد یا افرادی گروه گردشگران در قالب یک بسته سفر ارائه می‌شود. در چارچوب این مجموعه، فعالیت‌های روزانه گروه، مسیر و برنامه سفر، طراحی و تنظیم می‌شود. بسته سفر به طور متعارف آن، شامل موارد زیر است:
حمل و نقل در پکیج‌های تور مسافرتی می تواند شامل انواع مختلفی از حمل و نقل هوایی، ریلی، دریایی یا جاده‌ای باشد. بسته به تقاضای مسافران، امکانات محلی و شرایط بسته سفر، گونه‌های مختلفی از اسباب‌های حمل و نقل در بسته پیشنهادی سفر جای می‌گیرند.
 Iran Visa Application Form
گاهی بسته حمل و نقل شامل ترکیبی از انواع وسایل حمل و نقل است. مثلا در تورهای کروز که از مبدا آمریکا برای اروپا تدارک دیده می‌شود، مسافر از آمریکا تا بندری اروپایی، مثلا آمستردام، را با هواپیما سفر می‌کند و در حوزه دریای بالتیک با کشتی سفر خود را ادامه می‌دهد.

اسباب حمل و نقل در بسته‌های سفر می‌تواند بسته به نوع برنامه و سفری که گردشگران درخواست کرده‌اند تا انواع غیرمتعارف مانند طی مسیر با شتر، دوچرخه و موارد دیگر را شامل شود.
اقامت در پکیج‌های سفر شامل اسکان گردشگران در انواع تاسیسات اقامتی مانند هتل، متل، زائرسرا، مهمان‌پذیر، استراحتگاه، کشتی‌های مسافربری، کمپ‌ها، اردوگاه‌ها و حتی خوابگاه‌های دانشجویی است. Iran Travel Blogs
غذا در تورهای مسافرتی می‌تواند انواع خدمات پذیرایی از رستوران‌های مجلل، سنتی و متعارف تا سلف سرویس‌ها، رستوران‌های غذای سریع، تریاها، کافی‌شاپ‌ها و بوفه‌ها را شامل شود.

تور چیست؟ و شامل چه مزایایی می شود؟ تور اصفهان
وقتی صحبت از تور می شود ناخودآگاه ذهنمان به سمت تور ماهی گیری می رود.

از آنجائیکه ماهی سرمایه اقیانوس ها و دریا های بیکران است! و گوهری است که همه به دنبالش هستند، تور مسافرتی ،تعریفی از دریای بی نظیر و اقیانوس های عظیم دارد و مسافران محترم نیز مرواریدی هستند که می بایست توسط آژانس های مسافرتی هدایت شده و تورهای مسافرتی آنان تنظیم گردد.

استفاده از تور و مزایای آن: سفر دسته جمعی، آشنائی اعضای گروه با یکدیگر، کسب اطلاعات مفید و آشنا شدن با مکان های دیدنی، تاریخی،کشاورزی،زیارتی و غیره. بعضاً اتفاقات بسیار خوب در تورها رقم می خورد که باعث خیر و شادی گردیده. در تورها بر اثر آشنا شدن مسافران با یکدیگر ارتباطات دوستی، کاری و تجاری ها متعددی رخ داده است.

استفاده از تور،بهترین راه سفر و خیالی آسوده، برای هر مسافر است.
لیست تورهای گردشگری اصفهان
آژانس های مسافرتی و هوایی با ایجاد تور و تورهای تفریحی،زیارتی،سیاحتی،فرهنگی و هنری،تجاری،ورزشی،آموزشی،نمایشگاهی،پزشکی و غیره امکانی را بوجود آورده اند تا مردم به راحتی سفر نمایند.
تورها شامل چه خدماتی می باشند؟
تورها خدماتی چون: اخذ بلیط و ویزا،رزرو هتل،برنامه سفر،راهنمای تور،بیمه مسافرتی،ترانسفر از فرودگاه به هتل و بلعکس،گشت های مشخص شده و سایر خدمات که (غالباً به نحوه قرارداد بین آژانس های مسافرتی و هوایی دو کشور مبدا و مقصد مربوط می گردد) را دارا می باشند. تورها به دو دسته تقسیم می شوند.

1-تورهای گروهی (بسته).

2-تورهای انفرادی (باز).

تعریف تورهای گروهی: این دست تورهای تفریحی ، طوری طراحی می شوند که: آژانس مسافرتی و هوایی، برای تاریخ مشخصی با توجه به تعداد صندلی پرواز خریداری نموده، گروهی معدود را ثبت نام کرده و برنامه سفر آنان را تنظیم می نمایند. اغلب در چنین حالتی تمام گروه از مبدا به همراه راهنمای تور به کشور مقصد سفر نموده و باز می گردند.

تعریف تورهای انفرادی: این تورها که حجم بالائی از مسافران را تشکیل می دهند، اغلب از آژانس های مسافرتی گوناگون، تورها خریداری می شوند و تمام مسافران با یک پرواز از قبل تعیین شده به سوی مقصد پرواز می نمایند. برنامه سفر و راهنمای تور، این دست تورها در کشور مقصد مشخص می گردد.

تورهای داخلی / تورهای خارجی
جاهای دیدنی اصفهان
گردشگری یا توریسم (به انگلیسی: tourism) به‌طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری می‌کند گردشگر یا توریست (tourist) گفته می‌شود. واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقه‌مند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به‌طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است.
لغت توریسم (Tourism) از کلمه تور (‏Tour) به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین Tourns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیا، فرانسه و در نهایت به انگلیس راه یافته است. در گذشته به گردشگران سیاح نیز گفته می‌شد که در اصل واژه‌ای عربی برگرفته از فعل سیاحت بوده‌است.
سازمان جهانی گردشگری با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال 1994 ارائه شده بودند در سال 1995 یک تعریف نهایی منتشر کرد:

«مجموعه فعالیت‌های فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت می‌کنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمی‌شود» بر این اساس کسانی که شامل این تعریف می‌شوند نیز گردشگر نامیده می‌شوند
واژه توریسم از کلمه تور (tour) به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین turns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از طریق زبان‌های فرانسه و انگلیسی به فارسی راه یافته‌است. معادل فارسی آن گردشگری است.

افراد ثروتمند معمولاً به اقصی نقاط جهان سفر می‌کنند تا شاهکارهای هنری را ببینند، زبان‌های جدید بیاموزند، با فرهنگ‌های جدید آشنا شوند یا با غذاهای دیگر کشورها آشنا شوند.

اصطلاحات «توریسم» و «توریست» اولین بار در سال 1937 توسط جامعه ملل مورد استفاده قرار گرفتند. گردشگری به سفر به خارج از کشور و با مدت زمان بیش از 24 ساعت اطلاق می‌شود
گردشگری در ایران
نوشتار اصلی: گردشگری در ایران
با دقت در سفرنامه‌هایی که به جای مانده به این نتیجه می‌رسیم که آنچه از قرن نهم تا قرن چهاردهم میلادی وجود دارد، گردشگری توسط مردمانی است که از منطقه? جغرافیایی ایران پیش از دوره? اسلامی است به کشورهای خاورمیانه و خاور دور، مانند: ژاپن و اروپا سفر می‌کردند. این گردشگران گزارش سفر خویش را در کتاب‌های جغرافیائی یا در پژوهش‌های تاریخی و عقیدتی ارائه داده‌اند؛ و در این دوران خبری از رفت و آمد گردشگران اروپایی و مردمان غربی نیست؛ و گویا آنان هیچ گونه علاقه‌ای به گردشگری نداشته‌اند. گاهی به یک جهانگرد و تاجر یهودی غربی در بلاد شرق برمی‌خوریم. از قرن پانزدهم به بعد، به ویژه در قرن هفدهم می‌بینیم که جریان گردشگری به‌طور دقیق به عکس جریان یافته‌است. جهانگردان مهم را غربیان تشکیل می‌دهند که به سرزمین‌های شرق روی آورده و گزارش‌های گوناگونی از آداب، میراث فرهنگی، شیوه‌های حکومتی، اجناس و محصولات شهرهای اسلامی داده‌اند و خبری از جهانگردان مسلمان نیست یا اگر رحله هائی وجود دارد، در محدوده سفر حج و از منطقه‌ای اسلامی به منطقه‌ای دیگر است.[3]

گردشگران ایرانی
نوشتار اصلی: گردشگران ایرانی
ایرانی‌ها پس از آلمانی‌ها و گرجی‌ها، سومین کشور «صادرکننده گردشگر» به آسیای صغیر شمرده می‌شوند. پس از ترکیه، کشورهای حاشیه خلیج فارس قرار دارند که به دلیل نزدیکی و ارزان بودن مسافرت، مورد توجه گردشگران ایرانی قرار می‌گیرند. این کشورهای کم وسعت توانسته‌اند به حدی در صنعت گردشگری موفق شوند که رقم حضور ایرانیان در این کشورها، سالانه بیش از 700 هزار نفر، برآورد می‌شود.[4]
اقامتگاه اصفهان



اهمیت گردشگری
افزایش درآمد
وقتی گردشگران به کشوری وارد می‌شوند الزاماً باید هزینه‌هایی را در آن کشور بپردازند مثل هزینه خوراک و محل اقامت، هتل، مهمانخانه، هزینه تفریحات، هزینه‌های حمل و نقل، هزینه گشتها، تورها، و همچنین پولی که بابت خرید سوغاتی و کالای بومی کشور میزبان می‌پردازند و هزینه ورود به موزه یا مکان دیدنی این هزینه‌ها از طریق ارزی که وارد کشور میزبان می‌کنند باعث رونق اقتصادی کشور میزبان می‌شوند به گردشگران صادرات نامرئی هم می‌گویند.[1]

اشتغال زایی
با توسعه فعالیت‌های گردشگری زمینه برای ایجاد اشتغال فراهم می‌شود و این امر برای کشورهایی که با جمعیت جوان و متقاضی روبه رو هستند بسیار مفید است از هر ده نفر گردشگر که وارد کشور میزبان می‌شود یک فرصت شغلی ایجاد می‌گردد.[1]

گونه‌شناسی گردشگری
گردشگری به گونه‌های مختلفی انجام می‌شود.
اقامتگاه بوم گردی ننه کوکب
گردشگری تاریخی
به نوعی از گردشگری برای بازدید از مناطق باستانی مانند موزه‌ها و سایت موزه اطلاق می‌شود.

این‌گونه از گردشگری که گردشگری میراث نیز نامیده می‌شود و به بازدید از موزه‌ها، مکان‌ها و ابنیه تاریخی می‌پردازد، امروزه بخش عمدهای از گردشگری را به خود اختصاص داده است. ایران به دلیل دارا بودن هزاران ابنیه باارزش تاریخی (یک‌میلیون و دویست) در این زمینه می‌تواند بسیار موفق باشد. گردشگری تاریخی_فرهنگی نوعی از گردشگری است که برای شناخت تمدن، فرهنگ، آداب‌ورسوم و سنت‌های یک گروه، جامعه، شهر یا یک کشور از طریق بازدید بناهای باستانی و معماری دوره‌های مختلف تاریخی، موزه‌ها و شرکت در جشنواره‌های هنری انجام می‌شود (یغفوری و همکاران، 1392). گردشگری فرهنگی خواهان آشنایی بافرهنگ مناطق مختلف و کاوش در چشم‌اندازهای فرهنگی جوامع انسانی و درک آن‌هاست. امروزه، آثار باستانی و تاریخی جاذبه‌های فرهنگی از عوامل مهم در جذب گردشگری است. چراکه آثار باستانی و کهن هر جامعه‌ای معرف فرهنگ خاص همان کشور و دارای ویژگی‌ها و ارزش‌های درخور توجه همان مملکت و مرزوبوم است. این آثار دارای ارزش‌های معنوی بسیار زیاد برای آن قوم و جاذبه‌ای برای دیگران است و در نتیجه باعث جلب و جذب دیگران برای بازدید و شناخت آن جاذبه‌ها و آثار می‌شود (ساعی و همکاران، 1389). این نوع جهانگردی برای آشنایی با میراث‌های هنری، فرهنگی، آداب‌ورسوم و بناهای تاریخی با اهداف گوناگون ازجمله آموزشی و پژوهشی صورت می‌گیرد، اطلاق می‌گردد (شمس، امینی، 1388). با توجه به این تعاریف بافت‌های تاریخی بستری مناسب جهت برآورده شدن بسیاری از اهداف گردشگری با تأکید بر گردشگری تاریخی_فرهنگی می‌باشند. آشنایی با کالبد، معنا و فعالیت‌های درون بافت‌های تاریخی به‌عنوان کلیتی جامع بوده که هم‌زمان آشنایی با میراث‌های فرهنگی، هنری و تاریخی را میسر می‌سازد. گردشگری فرهنگی نیز، بخش مهمی از تقاضای جهانی گردشگری را تشکیل می‌دهد. طبق آمار سازمان جهانی گردشگری 37 درصد گردشگری بین‌المللی باانگیزه فرهنگی انجام می‌شود و این تقاضا در حال افزایش است. گردشگری فرهنگی یک تجربه‌آموزشی و تفریحی است که هنر را با میراث اجتماعی، طبیعی و تاریخی در هم می‌آمیزد و مردم را درباره? جنبه‌های اجرایی، هنری، معماری و تاریخی یک مکان خاص آموزش می‌دهد. بازدیدکننده‌ها به‌وسیله مردم از ظواهر جامعه میزبان به‌صورت کامل به هیجان درمی‌آیند، این هیجان به‌وسیله آثار هنری تاریخی، علمی، سبک زندگی یا میراثی است که از طرف جامعه میزبان، منطقه، گروه یا مؤسسات مطرح می‌شود (افخمی، 1386). ازنظر فنی گردشگری فرهنگی شامل حرکت انسان برای دیدن جاذبه-های فرهنگی خاص همچون مکان‌های میراث‌های فرهنگی، نشانه‌های زیباشناختی و فرهنگی، هنرها و نمایش‌ها که در خارج از مکان معمولی سکونت قرار دارد می‌شود (پاپلی یزدی، سقایی، 1385).

گردشگری درمانی
گردشگر درمانی هم همیشه وجود داشته ولی تا قبل از قرن هجدهم اهمیت چندانی برای آن قائل نبودند در انگلستان این بخش به شهرهای دارای چشمه‌های آب گرم اختصاص داشت و عموماً مناطقی که آب‌های معدنی داشتند برای درمان امراض مختلف از بیماری‌های روده‌ای گرفته تا کبدی و برونشیت مورد توجه قرار می‌گرفتند.
اقامتگاه افضل کویر مصر
امروزه برخی کشورهای پیشرفته در زمینه بهداشت و درمان، اقدام به توسعه شهرک‌های گردشگری درمانی در کشورهای خود نموده‌اند تا بیمارانی که نیاز به عمل‌های جراحی دارند که هزینه این اقدامات در آن کشورها بسیار بالا بوده یا تحت بیمه‌های درمانی قرار ندارند، تصمیم به درمان خود در کشورهای میزبان گردشگران درمانی نمایند که این کشورها به دلیل حضور بلندمدت بیماران در مراکز درمانی به علت طولانی شدن مدت بهبودی، درآمد قابل توجهی از این طریق کسب می‌کنند. کشور کره جنوبی، با جذب 10 میلیارد دلار در سال 2013 (میلادی) از این طریق، در جهان، رکورددار است.

گردشگری تفریحی
سفر تفریحی از ابداعات انگلستان بود و ریشه در عوامل جامعه شناختی داشت. بریتانیا نخستین کشور اروپایی بود که انقلاب صنعتی را آغاز نمود و جامعه صنعتی نخستین جامعه‌ای بود که فرصت تفریح را برای تعداد روزافزونی از مردم فراهم می‌آورد. در شروع کار این تفریحات برای طبقه کارگری ممکن نبود بلکه صاحبان ماشین تولید مالکین کارخانجات و تجار و اقتصاد مدارها از این فرصت بهره‌مند بودند. بدین ترتیب طبقه متوسط هم پدید آمد.

در نامگذاری بسیاری از این مناطق ردپایش از اصل و ریشه بریتانیایی دیده می‌شود. مثلاً در نیس که اولین مرکز تفریحی ایام تعطیلات در فرانسه بود مراسم ویژه‌ای به نام پرومناد دزانگلی برگزار می‌شود. در بسیاری از دیگر ایام تاریخی قاره اروپا و حتی نامگذاری هتل‌های قصرگونه نیز این قاعده مستثنی نیستند و نام‌هایی چون هتل بریستول، کارلتون و مجستیک جملگی نشان از تأثیرگذاری‌های مشتری‌های انگلیسی دارند.

گردشگری زمستانی
ورزش‌های زمستانی عمدتاً از اختراعات طبقات مرفه بریتانیا هستند که در بدو امر در روستاهای زرمات، والایس و سنت موریتس سوئیس در سال 1864 مطرح و معرفی شده‌اند.

نخستین تور ورزشی زمستانی برای ایام تعطیل یا تعطیلات زمستانی در سال 1903 عازم آولبودن شد که آن هم در سوئیس بود. ورزش سازماندهی شده در بریتانیا پیش از رسیدن به کشورهای دیگر به رونق رسیده بود. واژگان ورزش شاهد این مدعا هستند از جمله: راگبی، فوتبال و بوکس که تماماً ریشه انگلیسی دارند حتی تنیس که یک ورزش اصیل فرانسوی است از سوی بریتانیایی‌ها جنبه رسمی پیدا کرد و قانونمند شد و حتی اولین میزبانی رقابت‌های قهرمانی در قرن نوزدهم را عهده‌دار شد (درویمبلی) ورزش‌های زمستانی پاسخ طبیعی به نیاز کلاس خاصی به تفریح در سردترین فصل سال بود.

برخی معتقدند، مناطقی زیادی در ایران مانند لرستان ظرفیت مناسبی برای توسعه گردشگری زمستانی دارند.

 هاستل اصفهان

پودر های خاموش کننده در کپسول آتش نشانی را بر اساس آنکه ماده اصلی آنها چه بوده و برای مبارزه با چه حریقی مناسب باشد به انواع گوناگونی تقسیم کرده اند ، که مهمترین آنها عبارتند از :

1  -  پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین )                               4 -  کلرید پتاسیم

2 -  بی کربنات پتاسیم                                                         5 -  فسفات آمونیوم

3 -  بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره                                          6 -  مانکس

پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین ) :

این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B (مایعات قابل اشتعال ) و  C (گازهای قابل اشتعال ) و  همچنین نوع E  (تجهیزات الکتریکی برق دار  تا ولتاژ معین) مناسب است . پودر شیمیایی معمولی تا 97 در صد از بی کربنات سدیم تشکیل شده است .

بی کربنات پتاسیم :

این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .

بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره  :

 این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .

کلرید پتاسیم  :

این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .

فسفات آمونیوم :

 این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع A (مواد جامد قابل اشتعال ) و نوع B و نوع C  همچنین تجهیزات الکتریکی برق دار  (تا ولتاژ معین) مناسب است .

به این پودر ، پودر چند حالته نیز گفته می شود . این پودر A.B.C نیز معروف است و خاموش کننده های محتوای آن به طور معمول با درج حروف A.B.C نشانه گذاری می شوند .

مانکس :

 این پودر ترکیبی از اوره و بی کربنات یا کربنات دو پتاس است . در مقایسه با سایر پودر ها به مراتب موثرتر است .

 اثر بسیار موثر خاموش کنندگی این پودر بیشتر از این نظر است که در اثر حرارت آتش به سرعت تجزیه شده و به ذرات حتی کوچکتراز 1/. میکرون تبدیل می شود .

این امر نشان دهنده قدرت فراوان پخش شدن پودر مذبور است . از دیگر خصوصیات بارز این پودر سازگاری آن با کف پروتئینی می باشد که به نوبه خود در عملیات اطفای تو ام با کف و پودر بسیار حائز اهمیت است.

نکات مربوط به شارژ کپسول آتش نشانی:

کارگاه های شارژ خاموش کننده و کپسول آتش نشانی حریق قبل از بکارگیری پرسنل باید توسط کمیسیون فنی و صلاحیت اتحادیه صلاحیت مهارت پرسنل خود اطمینان حاصل فرمایند که در غیر اینصورت مجاز به فعالیت در کارگاه های شارژ نمی باشند. همچنین تعمیر و تعویض قطعات کپسول های آتش نشانی و حمل و نقل آنها عهده مالک آن می باشد.

کارگاه های آموزش اصول شارژ کپسول های آتش نشانی در  برابر  عملکرد صحیح خاموش کننده و کلیه متصدیان و پرسنل کارگاههای شارژبایستی ضوابط و الزامات  این دستورالعمل را بطور کامل سرلوحه کار خویش قرار دهند.

برای تست کپسول آتش نشانی کلیه پرسنل کارگاه شارژ می بایستی از تجهیزات و روش کاری استاندارد استفاده نمایند.

حداقل ارتفاع مجازسقف کارگاه شارژ باید 3 متر باشد.

همچنین تمام کپسول های آتش نشانی هر چند وقت یک بار باید به صورت دائم بررسی و چک شود که این زمان میتواند به صورت ( ماهیانه، سه ماهه، شش ماه و یا سالانه) باشد که بستگی به کپسول آتش نشانی دارد و هنگام شارژ و بررسی آنها باید فقط از همان نوع پودری که سازنده آن کپسول توصیه کرده است استفاده شود و نکاتی که در مورد شارژ روی دستگاه نوشته شده است رعایت شود تا مشکلی برای کپسول در موقع اطفاء حریق پیش نیاید.

استفاده  از  وسایل  حفاظت  فردی  استاندارد  و  مناسب  با  توجه  به  مخاطرات  محل شامل  کفش  ایمنی،  لباس  کار،ماسک و …. به هنگام شارژ کپسول آتش نشانی ضروریست.

یک خاموش کننده های آتش باید از لحاظ ظاهری و کلیه قطعات خاموش کننده ، تست بدنه هیدرواستاتیک بررسی شود

در صورت نیاز به مراکز دارای پروانه صلاحیت ارجاع گردد

هر کارگاه شارژ باید دارای  پروانه صلاحیت ازاداره  استاندارد تست بدنه سیلندرهای تحت فشارهیدرواستاتیک باشد.

کلیه  متصدیان حتما نسبت به اخذ وارسال سیلندرهای تحت فشار که نیاز به تست بدنه دارد به مراکز مجاز و دارای پروانه صلاحیت باید مراجعه کنند.

فقط کارکنان صلاحیت داروآموزش دیده میتوانند سیلندرهای تحت فشارراحمل، استفاده کنند.

کلیه کارگاههای سرویس و کنترل و شارژو تست کپسول های آتش نشانی باید سطح زمین فعالیت نمایند و کارگاه های شارژ زیرزمینی مجاز نمی باشند.

حداقل ارتفاع مجازسقف کارگاه شارژسه متراست

محل قرار گیری کارگاه های شارژ در مجاورت اماکن تجمعی، مسکونی، بیمارستانها، مراکزتجاری، مدارس، جایگاه سوخت و..ممنوع می باشد و حداقل بایستی به شعاع211 متراز آنها فاصله داشته باشد.

نکته : پودر های کپسول های آتش نشانی به هیچ عنوان نیاز به تعویض ندارد و فقط زمانی پودر کپسول تعویض میشود که بر اثر مرور زمان پودر داخل کپسول سفت شده باشد.